اعلامیه مطبوعاتی کمیتۀ مدافعان حقوق بشر در پیوند به ناپدید شدن دوتن از همکاران شان

بنام حق، آزادی و عدالت از ساعت ۱۱:۳۰ پیش از چاشت روز پنجشنبه (۳۰ عقرب ۱۳۹۸) الی اکنون، محمد موسی محمودی و احسان‌الله حمیدی دو تن از مدافعان حقوق بشر و جامعۀ مدنیِ ولایت‌‎های لوگر و پکتیا در فاصلۀ میان چهاراهی ملک اصغر و چهاراهی صدارت یعنی درکمر بند سبز امنیتی شهر کابل؛ مفقود گردیده و لادرک می‌باشند. موسی محمودی و همکاران شان با راه اندازی یک تحقیق میدانی، پرده از برخی رخدادهای ناگوار اجتماعی، خصوصاً خشونت‌های جنسی علیه کودکان در ولایت لوگر برداشته بودند؛ مسئلۀ که بعداً سرخط رسانه‌های داخلی و خارجی و نیز شبکه‌های اجتماعی گردید. این گزارش‌ها متاسفانه تهدیدهای شدیدی را از طرف سیاسیون محلی در پی داشت که هم با استفاده از شبکه‌های اجتماعی و هم بصورت مستقیم به آدرس آنان گفته شده است. کمیتۀ مدافعان حقوق بشر از موج جدید فشارها و تهدیدها بالای فعالان مدنی و حقوق بشر نگرانی شدید خویش را ابراز داشته و حادثۀ ناپدید شدن همکاران شان را در واقع تهدید بسیار جدی در برابر مصئونیت اجتماعی و آزادی­های فردی که در قانون اساسی افغانستان و در هژده سال گذشته به عنوان بزرگترین دست آورد تثبیت شده بودند، می‌داند. کمیتۀ مدافعان حقوق بشر نگرانی عمیق خویش را از محدود شدن حق آزادی بیان، آزادی ابراز نظر و دادخواهی در برابر مصایب اجتماعی جاری در کشور، ابراز نموده و با تاکید بر اصل آزادی بیان و ارزشهای حقوق بشری شهروندان افغانستان، موارد آتی را خاطرنشان می‌سازد: تامین امنیت و مصئونیت شهروندان اساسی‌ترین وظیفۀ دولت و ارگان­های امنیتی کشور است. به اساس حکم قانون اساسی کشور هیچ نهادی صلاحیت سلب آزادی شهروندان را ندارد، مگر به اساس حکم قانون و محکمۀ با صلاحیت. تهدید و سلب آزادی شهروندان افغانستان، نه تنها در تضاد با قانون اساسی بلکه در منافات با ماده­های سوم و پنجم اعلامیه جهانی حقوق بشر ۱۹۴۸ و سایر…

ادامه خواندناعلامیه مطبوعاتی کمیتۀ مدافعان حقوق بشر در پیوند به ناپدید شدن دوتن از همکاران شان

انتخابات، حق سیاسی و نهادهای مدنی

گفتگو با احمد ضمیر جمال، رییس نهاد عیاران افغانستان در نظامهای دموکراتیک، انتخابات را به عنوان یک حق سیاسی برای ایجاد حکومت، یک اصل میدانند؛ لطفاً در مورد این حق توضیح دهید. حق سیاسی، یکی از حقوق بشری است. حقوق بشر، متعلق به تمام انسانهاست و هیچ تمایزی در رابطه با این حق، میان انسانها وجود ندارد. یعنی تمام شهروندان یک کشور، اعم از زن و مرد، پیر و جوان و مسلمان و غیرِمسلمان، باهم به طور مساوی از این حق برخوردارند و همگی به طور یکسان حق دارند که در انتخاب حکومت و زعیم سیاسی شان نقش بگیرند. طوری که شما گفتید، انتخابات یک حق سیاسی است و بنابراین همۀ شهروندانی که واجد شرایط رأیدهی باشند، میتوانند از این حق استفاده کنند و در انتخاب رییس جمهور آینده سهم بگیرند. این نکته را هم توضیح دهم که حق سیاسی عبارت از حقی است که یک شهروند در رابطه با قدرت سیاسی و دولت مربوطه در جامعه دارد. میدانیم که انتخابات، مهمترین جلوۀ حق سیاسی شهروندان یک کشور است؛ امّا حق سیاسی مردم در انتخابات خلاصه نمیشود، مردم، در مراحل پس از انتخابات دارای چه حقوق سیاسی هستند؟ حق انتخاب کردن، یکی از حقوق سیاسی شهروندان است. غیر از انتخاب کردن زمامداران سیاسی، حق نظارت بر اعمال و کارکردهای حکومت منتخب، حق دیگری است که بعد از آن که حکومت از طریق رأی مردم ایجاد شد، شهروندان باید از آن برخوردار شوند. قرار بر این است که حکومت باید خادم مردم باشد و برای رفاه و آسایش بیشتر مردم تلاش کند و مطابق خواست مردم عمل نماید. برای این که حکومت مطابق این قرار عمل کند باید شدیداً تحت نظارت مردم و نهادهای مردمی قرار داشته باشد. بخشی از این نظارت بر حکومت توسط نهادهای درون دولت انجام میشود. مثلاً: نمایندگان مردم در پارلمان و نیز قوۀ قضاییه،…

ادامه خواندنانتخابات، حق سیاسی و نهادهای مدنی

اهمیّت انتخابات

در گفتگو با کریمه هدایت مسؤول ارتباطات و رسانه­ها در مؤسسۀ فرهنگی، آموزشی و اجتماعی زنان (AWRC) و عضو شبکۀ جامعۀ مدنی و حقوق بشر افغانستان حسین سرامد انتخابات چیست و اهمیت آن در کجاست؟ ـ مشارکت در انتخابات، به عنوان یکی از مهمترین حقوق سیاسی شهروندانِ یک جامعه در تمام کشورهای دموکراتیک و نظامهای مردمی دنیا پذیرفته شده است. این حق، در قانون اساسیِ افغانستان نیز، برای شهروندانِ این کشور، درنظر گرفته شده است. انتخابات به این معناست، که مردم برای تعیین رییس جمهور، نمایندگان شان در پارلمان و دیگر پستهای انتخابی، سهم می گیرند و در حقیقت تلاش می­کنند، رهبران و زمامداران سیاسی خود را تعیین کنند. این حق توسط «رأی» تبارز می­یابد. بنابراین هرکس می­تواند به کسی که مورد پسندش است و او را کاندید شایسته­تر می­داند، رأی دهد؛ تا او رهبری قدرت سیاسی را در جامعه به دوش بگیرد. از این جهت، اولین نتیجۀ انتخابات این است که قدرت سیاسی، مطابق خواست و رضایت اکثریت مردم رهبری و اعمال می­شود و در جهت منافع مردم مورد استفاده قرار می­گیرد. باید دانست که حق رأی دادن و انتخاب کردن برای تک تک افراد جامعه، اعم از زن و مرد، ثروتمند و فقیر، قدرتمند و افراد عادی، پیر و جوان، که مطابق قانون واجد شرایط رأی دهی هستند، مساوی است و هیچ تفاوتی بین آنها وجود ندارد. به نظر شما در انتخابات پیش رو کدام چالشهای عمده، حق رأی دهی مردم را تهدید می­کند؟ ـ اولین چیزی که این حق مردم را تهدید می­کند ناامنی است. در شرایطی که امنیت مردم تأمین نباشد، مردم نمی­توانند از این حق خود به راحتی استفاده کنند و یا شاید نبود امنیت باعث شود که تعدادی از مردم از حق رأی دادن و انتخاب کردن زمامدار سیاسی خود محروم شوند. نبود امنیت بیشتر از همه زنان را از این حق…

ادامه خواندناهمیّت انتخابات

گفتگو، صلح و دموکراسی

نویسنده: محمد فهیم نعیمی آیا ما افغانها به ارزش و اهمیت گفتگو، به عنوان شیوۀ برخورد دموکراتیک با قضایا و راه حل عقلانی منازعات، آگاهی کامل داریم؟ فرهنگ سنتی ما تا چه اندازه یی زمینه ساز برای راه اندازی گفتگو در سطوح مختلف اجتماعی، بوده است؟ یقین دارم، ذهن همۀ ما افغانها، با واژۀ «گفتگو» آشناست و بارها این کلمه را شنیده ایم. از خانه گرفته تا کوچه و از مکتب تا رسانه ها، همه از گفتگوهای گوناگون صحبت می کنند. امّا با قاطعیت می توان گفت، که تا کنون در افغانستان، به «گفتگو»، به عنوانِ مهمترین و با ارزشترین میکانیزم رسیدن به ساختارها و ارزشهای دموکراتیک، توجهی صورت نگرفته است. در «گفتگو» نیرویی نهفته است، که منازعات و کشمکشها را به سوی صلح و آشتی می کشاند. گفتگو، آغازِ صلح است. با گفتگو، طرفینِ منازعه، یا طرفین دعوا، به آنچه در اذهان شان است، آگاه می شوند؛ آگاهی و آشنایی با فکر و اندیشۀ طرف مقابل، در منازعات، زمینه را برای رفتن به سوی صلح و آشتی مساعد می سازد. در جوامع بسته و سنتی، «گفتگو»، دستِ کم گرفته می شود. در چنین جوامعی، احساسات بر عقل می چربد و گفتگو، روش عقلانی برای حل منازعات است. برای مدیریت منازعه، نخستین اقدام، راه اندازی گفتگو میانِ طرفینِ منازعه است. ارتباطات و میکانیزمهای تسهیل کنندۀ آن (وسایل مخابراتی، رسانه های گروهی، انترنت و...) جهان امروز را، به حد زیادی کوچک ساخته است. در جهان امروز، «گفتگو»، جانمایۀ ارتباطات را می سازد. گفتگو، در تمام سطوح زندگی بشر، کاربردِ بنیادین دارد. برای دانستن اهمیت و ارزشِ گفتگو، کافیست فرض شود، که اگر انسانها نمی توانستند با همدیگر گفتگو کنند، در جهان چه اتفاقی می افتاد؟ پاسخ واضح است؛ هیچ تمدنی وجود نمی داشت و انسانها، مانند حیوانات، در جهان پراکنده می بودند. گفتگو، در ایجادِ جامعۀ دموکراتیک، به خصوص…

ادامه خواندنگفتگو، صلح و دموکراسی